Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/2836 Esas 2022/4857 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İcra Ceza Mahkemesi'nin verdiği karar, takip dışı davalının haciz ihbarnamesine itirazının haksız olduğunu ileri süren alacaklı vekilinin tazminat talebi reddedilmiştir. Ancak temyiz başvurusunda bulunulduğunda, temyiz avansının yatırılmadığı bahanesiyle talep reddedilmiştir. Daha sonra yapılan incelemede, temyiz harcının yanlışlıkla \"istinaf kanun yoluna başvurma harcı\" adı altında yatırıldığı fark edilmiş ve temyiz istemi değerlendirilmeye devam edilmiştir. Mahkeme, davalı şirketin yanlış şekilde \"sanık\" olarak gösterilmesi gibi bir hatayı düzeltme kararı vermiştir. Yargıtay, bozma sebepleri çerçevesinde işlem yapılarak karar verilmiş ve kararın İİK'nin 366. ve HUMK'nin 438. maddeleri uyarınca onanması gerektiğine karar vermiştir. Kanun maddeleri detaylı olarak şunlardır: İcra ve İflas Kanunu'nun 89/4. maddesi, İcra ve İflas Kanunu'nun 345/a maddesi, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi ve İcra ve İflas Kanunu'nun 366. maddesi.

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi



Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davacılar tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekili, icra mahkemesine başvurusunda, takip dışı (3. kişi) davalı ....haciz ihbarnamesine itirazının haksız olduğunu ileri sürerek davalının, 5.000,00 TL tutarında tazminata mahkum edilmesini talep ettiği, mahkemece; tazminat isteminin reddine karar verildiği, karara karşı temyiz yoluna başvurulduğu, mahkemece davacı tarafça gerekli temyiz avansı yatırılmadan temyiz talebinde bulunulduğu gerekçesiyle temyiz başvurusunun reddine karar verildiği, 24/12/2020 tarihli temyiz başvurusunun reddine dair ek karar ile 17.11.2020 tarihli esas karara karşı davacılar tarafından temyiz başvurusunda bulunulduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda; mahkemece 24/12/2020 tarihli temyiz başvurusunun reddine dair ek karar ile temyiz avansının yatırılmadığından bahisle temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de; temyiz harcının 23/11/2020 tarihinde maddi hata sonucu "istinaf kanun yoluna başvurma harcı" adı altında yatırılmış olduğu anlaşılmakla, temyiz harcı yatırılmış olduğundan, mahkemenin 24/12/2020 tarihli temyiz başvurusunun reddine dair kararı kaldırılarak temyiz isteminin esastan incelenmesine geçilmiştir.
Temyiz isteminin esasının incelenmesinde; İİK'nun 89/4. maddesi kapsamında tazminat talep edilen davalı şirketin gerekçeli karar başlığında , davalı olarak gösterilmesi gerekirken sanık olarak gösterilmesi ve bu hususun yanısıra gerekçeli karar başlığında suç türünün İİK'nun 345/a maddesinde belirtilen suç olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak öngörülmüş olup, mahkeme kararının onanması gerekmiştir.
Yargıtay ilamında belirtilen bozma sebepleri çerçevesinde işlem yapılarak karar verilmiş, bozma ile kesinleşen hususların yeniden temyiz sebebi yapılmasına usul hükümleri elvermemiş bulunmasına ve temyiz edilen kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle bozma gereğine ve usule uygun mahkeme kararının İİK'nin 366. ve HUMK'nin 438. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 80,70'er TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenlerden tahsiline, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.