Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/9290 Esas 2022/8671 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nafaka hükümlerine uymadığı gerekçesiyle 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmıştı. Ancak yapılan itirazın reddine ilişkin verilen karar, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kanun yararına bozma istemiyle incelendi. Dosya incelendiğinde, nafaka alacağına ilişkin ödeme emrinin borçlu asil yerine vekiline tebliği geçerli sayılamayacağı ve usulüne uygun bir ödeme emri tebligatının yapılmadığı tespit edildi. Bu nedenle, suçun oluşmadığı ve sanıkın beraat etmesi gerektiği sonucuna varıldı. Kararda, İcra ve İflas Kanunu'nun 344. ve 354. maddeleri yer aldı.

Nafaka hükümlerine uymamak suçundan sanık ...'ın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 344. maddesi uyarınca 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... 16. İcra Ceza Mahkemesinin 16/02/2021 tarihli ve 2020/245 esas, 2021/166 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin ... 17. İcra Ceza Mahkemesinin 03/06/2021 tarih ve 2021/30 değişik ... sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığının 25/06/2022 gün ve 94660652-105-34-15521-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/07/2022 gün ve KYB - 2022/95430 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, benzer bir uyuşmazlıkta Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 09/05/2013 tarihli ve 2013/9097 esas, 2013/7577 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, nafaka alacağına ilişkin ödeme emrinin borçlu sanığa tebliğ edilmesi gerektiği ve vekile yapılan tebligatın geçerli olmayacağı nazara alındığında, şikayet konusu yapılan nafaka alacağına ilişkin ödeme emrinin borçlu asil yerine vekiline tebliğe çıkarıldığı ve borçlu asile yapılmış usulüne uygun bir ödeme emri tebligatı bulunmadığı cihetle, 2004 sayılı Kanun'un 344. maddesinde yer alan anılan suçun oluşmadığı ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine konu dosya kapsamında, ... 16. İcra Ceza Mahkemesinin 10/01/2022 tarihli ve 2020/245 esas, 2021/166 sayılı ek kararıyla ödeme nedeniyle İcra ve İflas Kanunu'nun 354. maddesi uyarınca, sanık hakkındaki davanın ve cezanın bütün neticeleri ile düşürülmesine karar verildiği cihetle; incelenen dosyada yasaya aykırılığı ve hükmün infazını engelleyen düşme kararının bulunması nedeniyle kanun yararına bozma isteği konusuz kaldığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 13/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.