Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/9125 Esas 2022/9733 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İcra Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanıklar alacaklıyı zarara uğratmak için mevcudu eksiltmek suçundan yargılandı. Mahkeme, sanıkların beraat kararı verdi. Ancak, yerel mahkeme kararı bozuldu. Yapılan incelemeler sonucunda suç tarihinin 19/10/2011 olduğu ve sanık ...'ın mahkeme huzurunda savunmasının alındığı 27/03/2012 tarihi ile inceleme tarihi arasında zamanaşımını kesen başkaca bir hüküm ve işlem bulunmaması nedeniyle, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin 27/03/2020 tarihinde inceleme sırasında gerçekleştiği anlaşıldı. Bunun üzerine, hükümler bozularak davaların ayrı ayrı düşmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67. maddeleri, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi, ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddesi kullanıldı.

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi

SUÇ :Alacaklıyı zarara uğratmak için mevcudu eksiltmek
HÜKÜM : Beraat
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Suç tarihi itibariyle sanıklara isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi bulunması, suç tarihinin 19/10/2011 tarihi olduğu,sanık ...'ın mahkeme huzurunda savunmasının alındığı 27/03/2012 tarihi ile inceleme tarihi arasında zamanaşımını kesen başkaca bir hüküm ve işlem bulunmaması nedeniyle, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin 27/03/2020 tarihinde inceleme sırasında gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, müşteki vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddesi uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle davaların ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 04/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.