Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/2358 Esas 2022/10131 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi'nin verdiği bir kararın temyiz edildiği ve bu kararın onandığı belirtiliyor. Kararda, İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre, nihai kararların temyiz edilebileceği miktarın belirli sınırlandırmalarla arttırıldığı ifade ediliyor. Bu sınırın karar tarihine göre aşılmadığından, Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddedilmesi gerektiği sonucuna varılıyor. Kararın detayında, İİK'nun 364/1. maddesi ve kesinlik sınırının arttırıldığı 6763, 7165 ve 6100 sayılı kanunlar açıklayıcı bir şekilde yer alıyor. Karar oybirliğiyle alınmış ve temyiz harcının, eksik varsa mahsubu yapılarak edenden tahsil edilmesine karar verilmiştir.

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davalılardan ... T.A.Ş. tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile de 28/02/2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01/01/2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01/01/2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası’na, 01/01/2022 tarihinden itibaren de yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
Somut olayda, davacının icra mahkemesine başvurduğu, Şanlıurfa 1. İcra Hukuk Mahkemesi'nin 27/10/2020 tarih ve 2020/63 E. 2020/192 K. sayılı kararı ile talebin reddine karar verildiği, davacı tarafından, talebin redddine dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi'nin 16/09/2021 tarih ve 2021/246 E. 2021/1807 K sayılı kararı ile istinaf başvurusunun kabulüne karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu değerin, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, İİK'nun 364/1. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 11/10/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.