Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/11947 Esas 2022/11281 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İcra Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir karar temyiz edildi. Temyiz isteği reddedildi ve esasa geçildi. Kararda, suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 8 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi bulunduğu ve suç tarihinden itibaren sanık hakkında zamanaşımını kesen bir hüküm veya işlem bulunmadığı belirtildi. Bu nedenle, davanın 5271 sayılı CMK'nın 223/8 maddesi uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildi. Kararda, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak bozulmasına karar verildi. Ancak bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmediği belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle: davanın olağan zamanaşımı süresi 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık süreye tabi; kararın bozulmasına sebep olan neden ise 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi; davanın düşmesine sebep olan neden ise 5271 sayılı CMK'nın 223/8 maddesi.

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ :Ticareti usulüne aykırı terk etmek
HÜKÜM : Beraat

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi bulunması, suç tarihi olan 10/02/2014 tarihinden itibaren inceleme tarihine kadar sanık hakkında zamanaşımını kesen herhangi bir hüküm ve işlem bulunmaması nedeniyle, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin 10/02/2022 tarihinde inceleme sırasında gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, müşteki vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddesi uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle davanın DÜŞMESİNE, 01/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.