Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/11050 Esas 2022/12062 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İcra Ceza Mahkemesi'nde gerçeğe aykırı beyanda bulunmak suçundan yargılanan sanığın beraat ettiği ancak tazminat talebinin karşılanmadığı gerekçesiyle temyiz edildiği belirtilmiştir. Yargıtay'ın bozma ilamına uyulmadığı şeklindeki temyiz nedenlerinin yerinde görülmüş ve kararın bozulmasına karar verilmiştir. Gerçeğe aykırı beyanda bulunmak suçunun zamanaşımı süresi içinde kaldığı ancak tazminat talebinde eksiklikler olduğu ifade edilerek, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulması ve yeniden yargılama yapılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 2004 sayılı İİK'nın 338. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi
- 5271 Sayılı CMK'nın 223/8. maddesi

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi

SUÇ :Gerçeğe aykırı beyanda bulunmak
HÜKÜM : Beraat
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
1-) “Gerçeğe aykırı beyanda bulunmak” suçuna ilişkin olarak kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Sanığın eyleminin 2004 sayılı İİK'nın 338. maddesi kapsamında olduğu, suç tarihinin 19/09/2013 tarihi olduğu, suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi bulunduğu, suç tarihi olan 19/09/2013 tarihinden itibaren inceleme tarihine kadar sanık hakkında zamanaşımını kesen herhangi bir hüküm ve işlem bulunmaması nedeniyle, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin 19/09/2021 tarihinde inceleme sırasında gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, müşteki vekilinin temyiz nedenleri ile tebliğnameye uygun olarak hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı kanunun 322.maddesi uyarınca, sanık hakkındaki davanın gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 Sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-) Tazminata ilişkin olarak temyiz istemine yönelik yapılan incelemede ise;
Yargıtay'ın bozma ilamına uyulmasına karar verildiği takdirde, mahkeme uyma kararı ile bağlı olup, mahkeme, bozma kararına uygun yeni bir karar vermek zorundadır.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 29/05/2018 tarihli ve 2015/27168 esas, 2018/6519 Karar sayılı bozma ilamına uyulmasına dair karar verildiği halde, mahkemece uyulmasına karar verilen bozma ilamı doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken bozmanın gereklerinin yerine getirilmediği anlaşılmakla,Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 29/05/2018 tarihli ve 2015/27168 esas, 2018/6519 karar sayılı önceki bozma ilamında da belirtildiği üzere ;
Şikayetçi vekilinin şikayet dilekçesinde, İİK'nın 338. maddesi uyarınca cezalandırma isteği ile birlikte aynı Kanun'un 89/4. maddesi uyarınca tazminat isteminde bulunması karşısında, mahkemece, İİK'nın 89/4. maddesindeki "İcra mahkemesi, tazminat hakkındaki davayı genel hükümlere göre hallerder." hükmü gözetilerek, şikayetçi vekilinin, İİK'nın 89/4. Maddesi uyarınca tazminat talebi hakkında da hüküm kurulması gerekirken bu konuda hüküm kurulmaması,
Bozmayı gerektirmiş ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.