Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/13924 Esas 2022/9633 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararı vererek, mala zarar verme suçundan ise 1000 TL adli para cezası verdi. Ancak mala zarar verme suçundan verilen ceza türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün olmadığından temyiz istemi reddedildi. Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen cezanın ise olağanüstü dava zamanaşımı süresi ve suç tarihi açısından yeniden değerlendirilmesi gerektiği kararı verildi. Bu kapsamda, suça sürüklenen çocuk hakkında yapılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 116/1, 119/1-c, 31/2, 66/1-e, 66/2, 67/4, 1412 sayılı CMUK'un 317 ve 322. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 116/1, 119/1-c, 31/2. maddelerine uyan nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırlarına göre; aynı Kanunun 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinde öngörülen 6 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 19/04/2013 ila deneme süresi içinde ikinci suçu işlediği 25/05/2015 tarihleri arasında durduğu gözetilerek; suç tarihi olan 28.12.2011 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 22/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.