Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/5801 Esas 2022/9966 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Suça sürüklenen çocuk Tayfun Keklik, mala zarar verme suçundan mahkum edildi ve adli para cezasına çarptırıldı. Ancak karar temyiz edildi ve mahkeme kararı bozuldu. Sonrasında yeniden yargılama yapıldı ve suçtan düşürüldü. Ancak mahkeme yine de mahkumiyet kararı verdi. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itirazı üzerine yapılan incelemede, mahkemenin kararının hukuken yok hükmünde olduğu tespit edildi. Bu nedenle, mala zarar verme suçundan hüküm kurulmaması gerektiği belirtildi ve karar bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- Adli Para Cezası (5237 sayılı Türk Ceza Kanunu)
- Mala Zarar Verme (5237 sayılı Türk Ceza Kanunu)
- Hırsızlık (5237 sayılı Türk Ceza Kanunu)

Suça sürüklenen çocuk Tayfun Keklik hakkında ... 3. Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonunda 22.01.2015 tarihli kararında mala zarar verme suçundan hükmolunan doğrudan 1.320 TL Adli Para Cezasının suça sürüklenen çocuk ve müdafi tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 13/03/2019 tarihli kararı ile hükmün usulen bozulduğu, ilk derece mahkemesince 20/06/2019 tarihinde kurulan ikinci hükümde mala zarar verme suçundan tekrar hüküm kurulduğu ve bu hükmün de hırsızlık suçuyla birlikte yine 13. Ceza Dairesi tarafından 11/03/2020 tarihinde esas yönünden bozulduğu, ilk derece mahkemesi tarafından 17/12/2020 tarihli üçüncü hükmün de yine 6. Ceza Dairesi’nin 09/05/2022 tarihli kararı ile incelendiği ve mala zarar verme suçu bakımından düşme kararı verildiği anlaşılmıştır.
Suça sürüklenen çocuğun 22/01/2015 tarihli ilk hükümde mala zarar verme suçundan doğrudan 1320 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, verildiği anda kesin hüküm mahiyetinde olması nedeniyle ve bu hükme yönelik bir temyizinde bulunmaması karşısında kesin hükümle sonuçlanmış bulunan mala zarar verme suçundan mahkemece yeniden kurulan 17/12/2020 tarihli mahkumiyet hükmünün hukuken yok hükmünde olduğu gözetilerek hükmün yokluğunun tespiti yerine hükmün temyizen incelenmesi sonucunda zamanaşımının gerçekleştiğinden bahisle Yargıtay 6.Ceza Dairesi'nin 09.05.2022 tarihli ve 2021/23047 Esas, 2022/6626 Karar sayılı ilamında düşme kararı verilmesine itiraz edilmekle dosya incelendi;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı usul ve yasaya uygun olduğundan Dairemizce itirazın kabulüne karar vermek gerekmekle Yargıtay 6.Ceza Dairesi'nin 09.05.2022 tarihli ve 2021/23047 Esas, 2022/6626 Karar sayılı ilamının II numaralı bendinin kaldırılarak;
Suça sürüklenen çocuğun 22/01/2015 tarihli ilk hükümde mala zarar verme suçundan doğrudan 1320 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, verildiği anda kesin hüküm mahiyetinde olması ve Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 13/03/2019 tarihli ilamında hakkında temyiz istemi bulunmayan suça sürüklenen çocuk hakkında verilen mala zarar verme suçunda yönelik bir inceleme yapılmadığı, ilk derece mahkemesi tarafından verilen 20/06/2019 tarihli hükme yönelik temyiz isteminin incelendiği 11/03/2020 tarihli bozma kararı ile sonrasında verilen 17/12/2020 tarihli mahkumiyet hükmü ile buna yönelik 09/05/2022 tarihli bozma ilamının hukuki değerden yoksun olduğu anlaşılmakla mala zarar verme suçundan hüküm kurulmaması gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve müdafinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 27/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar veridi.