Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14453 Esas 2022/10055 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çocuklar hakkında nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümlerine varılan bir davada, mahkeme kararının temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasının miktarı 3,000 TL'yi aşmadığı için suça sürüklenen çocukların temyiz istemi reddedildi. Ancak nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin hükümlerde, suçun zaman aşımının geçtiği tespit edildiği için suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle hükümler düşürüldü. Detaylı olarak, hırsızlık suçu için kullanılan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 31/3 ve 66/1-e, 66/2 maddeleri, adli para cezası hakkında ise 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi açıklandı. Ayrıca, davanın düşmesine yönelik kararın dayandığı kanunlar ise 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi olarak belirtildi.

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan doğrudan adli para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle suça sürüklenen çocuklar müdafinin temyiz isteminin, CMUK'un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Suça sürüklenen çocukların eylemine uyan ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 31/3. maddelerinde tanımlanan suç, aynı Yasanın 66/1-e, 66/2. maddelerinde öngörülen 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımına bağlı olup, karar tarihi olan 21/06/2016 tarihinden inceleme tarihine kadar bu sürenin geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 28/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.