Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/13579 Esas 2022/10458 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, mala zarar verme, kasten yaralama ve tehdit suçlarından yargılanmıştır. Sanık, cam parçasıyla bir kişiyi yaralamış ve bu sırada başka bir kişi araya girmiştir. Mahkeme, sanığın 86/2. maddeye göre cezalandırılmasına karar vermiş ancak 86/3-e ve 35. maddeleri de göz önünde bulundurulmadan karar verilmiştir. Sanık, mala zarar verme suçunu işlemiş olsa da, hüküm yanlış değerlendirme sonucu açıklanmıştır. Sanık hakkında verilen hükümlerden sadece tehdit suçu için beraat kararı verilmiştir. Kanun maddelerine göre, sanığın hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrası hükmünden faydalanması gerekmektedir. Sanığın eylemi 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu kapsamında olduğundan, uzlaştırma işlemleri sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, kasten yaralama ve tehdit
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ...’in yerden aldığı cam parçasını katılan sanık ...’a doğru saplamaya çalıştığı sırada tanık Mahmut’un araya girmesiyle eylemini tamamlayamadığı olayda, sanığın 5237 sayılı TCK’nın 86/3-e, 35. maddeleri gereği cezalandırılması gerektiği gözetilmeden 86/2. maddesinde cezalandırılıp hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçu yönünden kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5271 sayılı CMK.'nın 231/5. maddesi uyarınca verilen ''hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına'' ilişkin karara karşı, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesine 06.12.2006 tarih ve 5560 sayılı Yasa ile ek fıkrası uyarınca itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından, 5271 sayılı CMK'nın 264/1. maddesi uyarınca sanık müdafiinin yasa yolu ile merciinde yanılması, haklarını ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin 2. fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II-Sanık ... hakkında tehdit suçu yönünden kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, katılan sanık ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçu yönünden kurulan beraat hükümlerin incelenmesine gelince;
1-Katılan sanık ...'nın aşamalardaki istikrarlı beyanlarında katılan sanıklar ... ve ...'in iş yerinin camlarını kırarak zarar verdiklerini iddia ettiği, dosya içerisinde bulunan ve kolluk görevlilerince tanzim edilen görgü ve tespit tutanağına göre iş yeri camlarının kırık olduğunun tespit edildiği, tanık Levent'in soruşturma aşamasındaki beyanında katılan sanıklar ... ve ...'in iş yeri içerisindeki bazı eşyaları dağıttıklarına dair beyanı birlikte değerlendirildiğinde, katılan sanıkların üzerine atılı mala zarar verme suçunu işlediklerinin sabit olmasına rağmen hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Sanık ... hakkında hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarıldığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddelerinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında bulunması sebebiyle 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafiinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 30.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.