MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi Ve Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın elatmanın önlenmesi talebinin kabulüne ecrimisil talebinin kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün tavzih talebinin reddi ek kararına karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A RA R

Taraflar arasındaki elatmanın önlenmesi ve ecrimisil talepli davada Mahkemece elatmanın önlenmesi talebi yönünden kabul, ecrimisil talebi yönünden kısmen kabul kararı verilmiş, gerekçeli karar davacılar vekiline 15.05.2015 tarihinde, davalı vekiline 15.05.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Gerekçeli kararın davalı vekiline tebliğinden sonra davalı 13.10.2016 havale tarihli dilekçesi ile gerekçeli kararda aleyhlerine hükmedilen harç miktarı yönünden tavzih talebinde bulunmuştur. Davalı vekilinin tavzih talebi üzerine mahkeme davacı taraf vekiline davalının tavzih dilekçesi ile tavzih için belirlenen duruşma günü tarihini 18.11.2016 tarihinde davalı vekiline ise tavzih için belirlenen duruşma gününü 15.11.2016 tarihinde tebliğ etmiştir. Mahkeme 20.11.2016 tarihli tavzih duruşmasında davalı vekilinin tavzih talebini reddetmiş, davalının tavzih talebinin reddine ilişkin 20.12.2016 tarihli ek karar gerekçesinde, davalı vekilinin tavzih talebinin değerlendirilmesinde, her ne kadar davalı vekili mahkememiz kararında harcın fazla hesaplandığını iddia ederek söz konusu hatanın düzelmesini talep etmiş ise de, sözkonusu hükümde tavzihi gerektirir bir durumun olmadığı, kararda alınması gerekli harcın açıkça belirtildiği, hükmün çelişkili fıkralar içermediği ve talep doğrultusunda harcın tavzih talebi doğrultusunda azaltılması durumunda davalı tarafın ödemesi gereken harcın azalacağı bu durumun ise tarafların haklarının ve yükümlülüklerinin tavzih ile genişletilemeyeceği yönündeki HMK’nin 305. maddesindeki düzenlemeye aykırılık teşkil edeceği, dolayısıyla talep konusunun ancak temyiz ya da istinaf incelemesine konu olabilecek bir mesele olduğu kanaatiyle davalı tarafın tavzih talebinin reddinin gerektiği belirtilmiştir. Anılan ek kararın davacılar vekiline 11.05.2017 tarihinde, davalı vekiline ise 11.05.2017 tarihinde tebliği üzerine; davalı vekili 18.05.2017 havale tarihli ek kararın temyizi talepli dilekçesi ile temyiz talebinde bulunmuştur.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve ilâmda belirlenip dayanılan gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile Usul ve Kanuna uygun bulunan 20.12.2016 tarihli ek kararın ONANMASINA, HUMK"un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, 31,40 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 23,00 TL"nin temyiz eden davalıdan alınmasına, 10.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.