Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/15486 Esas 2022/12000 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık davasında, sanığın suçlu olduğunu ve mahkumiyetine karar verdiğini belirtti. Ancak, sanığın eyleminin \"bina dahilinden hırsızlık\" suçunu oluşturduğunu gözetmeksizin, \"hırsızlık\" suçundan eksik ceza verildiği belirtildi. Ayrıca, hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı ve uygun şekilde değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, kararın bozulduğu ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinin zorunlu olduğu belirtildi. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. ve 142. maddeleri ile 7/2. maddesi bu kararda yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın müştekinin evinden müştekiye ait telefonu çalması şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nun 142/2-h. maddesinde düzenlenen bina dahilinden hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde aynı Kanunun 141/1 maddesinden hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
Kabule göre de,
2-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nun 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 21.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.