Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/6518 Esas 2022/12325 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm temyiz edildi. Mahkeme kararında, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği ve denetim süresinde yeniden suç işlemesi üzerine hükmün açıklandığı belirtilerek, sanığın suçu işlediği tarihi ile hüküm tarihi arasındaki zamanaşımı süresinin durduğu ifade edildi. Mahkeme kararında, suçun işlendiği tarihten hüküm tarihine kadar geçen süre göz önüne alınarak yapılan incelemede, cezaların türü ve üst sınırlarına göre 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) daha lehe olduğu sonucuna varıldığı belirtildi. Ancak 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık uzayan dava zamanaşımı süresinin, suç tarihi olan 06.04.2005 gününden hüküm tarihine kadar geçmiş bulunduğu gözetilmediği için, sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi yerine yargılamaya devamla mahkumiyet kararı verilmesi hatalı bulunarak, karar bozuldu ve sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi kararı verildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 765 sayılı TCK'nın 493/1, 102/3, 104/2. maddeleri ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 142/1-b, 66/1-e, 67/4. maddeleri ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 13/12/2010 tarihinde kesinleştiği ve denetim süresinde 04/03/2013 tarihinde yeniden suç işlemesi üzerine hükmün açıklandığı, buna göre bu iki tarih arasında zamanaşımı süresinin durduğu göz önünde bulundurularak yapılan incelemede,
Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 493/1, 102/3, 104/2. maddeleri ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 142/1-b, 66/1-e, 67/4. maddeleri 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından yapılan değerlendirmede cezaların türü ve üst sınırlarına göre, 5237 sayılı TCK’nın daha lehe olduğu anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık uzayan dava zamanaşımı süresinin, suç tarihi olan 06.04.2005 gününden hüküm tarihine kadar geçmiş bulunduğu gözetilmeden, sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 26/09/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.