Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/6750 Esas 2022/12938 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/6750
Karar No: 2022/12938
Karar Tarihi: 04.10.2022

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/6750 Esas 2022/12938 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık mağdurun iş yerine girerek asılı pantolonun cebinden 10.000 TL çalmıştır. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Dosya incelendiğinde temyiz sebepleri yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır. Sanık müdafinin temyiz istemi esastan reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir: CMK'nın 288. maddesi, CMK'nın 294. maddesi, CMK'nın 301. maddesi, TCK’nın 142/2-h maddesi, TCK'nın 168. maddesi, TCK'nın 62. maddesi, TCK'nın 50. ve 51. maddeleri, CMK'nın 231. maddesi ve CMK'nın 289. maddesi.
6. Ceza Dairesi         2022/6750 E.  ,  2022/12938 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Nitelikli hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesine uymaması, tutuklu olduğundan zararı giderme olanağı tanınmayarak TCK’nın 168. maddesinden yararlandırılmaması, üst sınırdan fazla ceza verilmesi, TCK’nın 62. maddesinin uygulanmamasına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
    Oluş ve dosya içeriğine göre, olay tarihinde sanığın mağdurun iş yerine girerek ofis bölümündeki asılı pantolonun cebinden 10.000 TL çalması şeklinde gerçekleşen olayda, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesi uyarınca nitelendirmenin teşdidin uygulanmasının eyleme uygun olduğu, TCK’nın 168. maddesinin uygulanma koşulları oluşmadığı gibi sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinin uygulanmama gerekçesinin yasal ve yeterli olduğu, yine verilen ceza miktarlarına göre de sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 50, 51 ve 5271 sayılı CMK'nın 231. maddelerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, bu itibarla sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
    Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
    Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümde ileri sürülen temyiz sebepleri yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen
    TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak hükmün ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 04/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara