Esas No: 2021/21367
Karar No: 2022/13206
Karar Tarihi: 05.10.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21367 Esas 2022/13206 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/21367 E. , 2022/13206 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı sanık tarafından temyiz edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucu suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve diğer temyiz nedenleri değerlendirilmemiştir. Ancak, hüküm fıkrasında ceza tayin edilirken alt sınırdan uzaklaşılmasına ilişkin nedenler belirtilmeden cezanın üst sınırda belirlendiği için karar tebliğine uygun olarak BOZULMASINA karar verilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 143. maddesi gereğince sanık hakkında uygulama yapılmaması ve müştekiye kısmi iade nedeniyle rızasının bulunup bulunmadığı sorularak sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168/1-4. maddesinin uygulama koşullarının tartışılması gerektiği de belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: T.C. Anayasası'nın 141, 1412 sayılı CMUK'nun 32, 260, 308/7. maddeleri ve 5271 sayılı CMK'nun 34/1, 223/2, 230/2, 289/1-9. maddeleri. Ayrıca, ceza miktarı bakımından 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son. maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesi gerekmektedir.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükmün gerekçesinde cezanın alt sınırdan tayin edildiğinin belirtilmesine karşın hüküm fıkrasında ceza tayin edilirken alt sınırdan uzaklaşılmasına ilişkin nedenler açıklanmadan T.C. Anayasasının 141, 1412 sayılı CMUK'un 32, 260, 308/7. maddelerine (5271 sayılı CMK'nun 34/1, 223/2, 230/2, 289/1-9. maddeleri) aykırı olarak sanığın teşdiden 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle hükmün gerekçesi ile hüküm fıkrası arasında çelişkiye neden olunması,
2-Sanığın hazırlık aşamasında alınan ifadesine göre, eylemin gece saat 03:00 sıralarında gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 143. maddesi gereğince uygulama yapılmaması,
3-Olay günü, müştekinin kullandığı araç içerisinde bulunan bir adet taksimetre ile iki adet cep telefonunun çalındığı, ihbar üzerine yakalanan sanıkların henüz müştekinin başvurusu olmadan önce hırsızlık yaptıkları aracın bulunduğu yeri kolluk kuvvetlerine göstermek suretiyle, çaldıkları taksimetre ile bir adet cep telefonunun (hatsız olarak) iadesini sağladıklarının anlaşılması karşısında; müştekiye kısmi iade nedeniyle rızasının bulunup bulunmadığı sorularak sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168/1-4. maddesinin uygulama koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ceza miktarı bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 326/son. maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 05.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.