Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18674 Esas 2022/13439 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/18674
Karar No: 2022/13439
Karar Tarihi: 10.10.2022

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18674 Esas 2022/13439 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kamu malına zarar verme suçundan mahkum edildi. Adalet Bakanlığı vekili, verilen hükme yönelik temyiz etti ve davaya katılma iradesinin olduğunu belirtti. Dosya incelendi ve suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildi. Sanık daha önce nitelikli hırsızlık suçundan ceza almıştı ve bu nedenle ikinci kez mükerrir sayıldı. Temyiz istemleri kabul edildi ve hüküm BOZULDU. Tekerrürle ilgili bölümde sanığın cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması önerildi. Hüküm DÜZELTİLEREK ONANDI. Kanun maddeleri olarak CMK'nın 260/1, 5271 sayılı CMK'nın 260/1, 5237 sayılı TCK'nın 58., 5320 sayılı Yasa'nın 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 322., 5275 sayılı Kanunun 108/3 belirtilmiştir.
6. Ceza Dairesi         2021/18674 E.  ,  2022/13439 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kamu malına zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    5271 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi uyarınca kamu malına zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz etmeye hakkı bulunan suçtan zarar gören Adalet Bakanlığı vekilinin temyiz dilekçesinde davaya katılma iradesinin bulunduğu, hükmü temyize hak ve yetkisinin olduğu anlaşılmakla davaya katılan olarak kabulüyle yapılan incelemede;
    Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Sanığın tekerrüre dayanak alınan Ezine Asliye Ceza Mahkemesinin 04.03.2010 tarih ve 2007/48 Esas, 2010/59 sayılı kararı ile nitelikli hırsızlık suçundan 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırıldığı, 28.03.2013 tarihinde kesinleşen kararda 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın yargılamaya konu dosya nedeniyle ikinci kez mükerrir olduğuna karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan Adalet Bakanlığı vekili ve sanık ...’in temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümde yer alan tekerrür ile ilgili bölüme; “sanık hakkında TCK'nın 58/6-7. maddesi uyarınca hükmolunan cezanın 5275 sayılı Kanunun 108/3 maddesine göre 2. kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ayrıca mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara