Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18714 Esas 2022/14164 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme ve tehdit suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Tehdit suçundan verilen 2.700 TL adli para cezasına ilişkin hükmün temyizi mümkün değildir. Mala zarar verme suçuna ilişkin ise, daha önce uygulanan etkin pişmanlık hükümleri artık geçersizdir ve bu suç uzlaşma kapsamında olduğu için önce uzlaştırma işlemleri yerine getirilmelidir. Kanun maddeleri olarak 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve 35. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi ve 151/1. maddeleri ve CMK'nın 254. ve 253. maddeleri belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme ve tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
l-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, tehdit suçundan dolayı tayin edilen 2.700 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanık ...’in temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
Il-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarıldığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek somut olayda sübut bulduğu kabul edilen sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddelerinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında bulunması sebebiyle 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.