Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18430 Esas 2022/14287 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin aldığı 2021/18430 Esas, 2022/14287 Karar numaralı hukuki kararda nitelikli hırsızlık suçuyla ilgili verilen hüküm incelenmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, 5271 sayılı CMK'nın ilgili maddelerine uygun olmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusu reddedilerek düzeltme talebi kabul edilmemiştir. İlgili kanun maddelerine göre, temyiz eden kişinin hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanması gerekiyor ve temyiz sebebi yalnızca hükmün hukuki yönüne ilişkin olabiliyor. Temyiz eden kişi bu sebepleri göstermek zorundadır. Kararda, 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri gereği cezanın alt sınırına göre zorunlu müdafii atanması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, müdafii atanmadan sanığın savunması alınmıştır ve savunma hakkı kısıtlanmıştır. Bu nedenle, CMK'nın 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılmıştır. İlgili kanun maddelerine uygun olmayan bu durum hükümün bozulmasına sebep olmuştur. Dosya gereği ifa edilmek üzere bir Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderilirken, karar örneği belirtilen Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri, açıklayıcı olarak belirtilmemiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden ve sanığın savunmalarının müdafii olmadan alınması suretiyle yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 5. Asliye Ceza Mahkemesine, karardan bir örneğin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 20.10.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.