Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2143 Esas 2020/2555 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2143
Karar No: 2020/2555
Karar Tarihi: 08.12.2020

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2143 Esas 2020/2555 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında tefecilik suçundan açılan davanın dosyası incelendikten sonra, suçun tarihinin mağdurların anlatımlarından 2007 yılında gerçekleştiği, ancak belirsiz bir zaman dilimi olduğu için sanık lehine yorumlanarak suç tarihinin 01.01.2007 olarak kabul edildiği belirtilmiştir. Sanık üzerine atılı tefecilik suçunun cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun ilgili maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu ve bu sürenin suç tarihi ile temyiz inceleme günü arasında gerçekleştiği anlaşıldığından hüküm BOZULMUŞTUR. Ancak bu bozulma yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu (TCK) 241/1, 43/1, 62/1, 53/1, 52/2
- Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) 225, 321, 322/1
- 5320 Sayılı Kanunun 8/1 maddesi
- 5271 Sayılı CMK'nın 223/8 maddesi
9. Ceza Dairesi         2020/2143 E.  ,  2020/2555 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

    Suç : Tefecilik
    Hüküm : TCK"nın 241/1, 43/1, 62/1, 53/1, 52/2. maddeler uyarınca mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    CMK"nın 225. maddesi 1. fıkrasında; "Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verilir." denilmektedir. Sanık ... hakkında düzenlenen iddianame, mağdurlar ... ve ..."e karşı olan suça konu eylemlerine yöneliktir. Söz konusu eylemlerin tarihinin mağdurların anlatımlarından 2007 yılında gerçekleştiğinin anlaşıldığı, tam tarihi belli olmayan bu zaman diliminin sanık lehine yorumlanarak suç tarihinin 01.01.2007 tarihi olduğu kabul edilmiş olup gerekçeli karar başlığında 2010 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
    Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, 01.01.2007 olan suç tarihi ile temyiz inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 08.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.







    Hemen Ara