Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19143 Esas 2022/15041 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri kesindir ancak kasten yaralama suçuna verilen adli para cezasının türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün değildir. Mala zarar verme suçuyla ilgili ise yapılan inceleme hatalı olduğundan hüküm bozulmuştur. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde doğrultusunda, 3000 TL'ye kadar olan adli para cezalarının temyizi mümkün değildir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme ve kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında kasten yaralama suçuna yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında kasten yaralama suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık hakkında mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Anayasanın 36. maddesi ile Avrupa İnsan Hakları sözleşmesinin 6. maddesindeki adil yargılanma ilkesi karşısında açıklanması geri bırakılan hükmün yeniden ele alınıp açıklanması için duruşma açılarak sanık ve varsa katılan tarafın yapılacak yargılamadan haberdar edilmesi gerektiği gözetilmeden dosya üzerinde yapılan inceleme ile hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.