Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/2112 Esas 2022/15765 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet kararı temyiz edildi. Dosya incelendikten sonra, temyiz süresinin 15 gün olduğu belirlendi. Sanığın kararı temyiz etmediği için temyiz talebi reddedildi ve karar onandı. 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 291. maddesinin 1. fıkrasında yapılan değişikliklerin bütün kararlar için geçerli olduğu belirtildi. Bu sebeple, mahkemenin verdiği kararın usul ve kanuna uygun olduğu ve temyiz talebinin reddedilmesinin yerinde olduğu belirtildi.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi
- 6723 sayılı Kanun
- 1412 sayılı CMUK'un 305 ile 326. maddeleri
- 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 291. maddesinin 1. fıkrası
- 5271 sayılı CMK'ya eklenen geçici 1. madde hükmü

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 15.11.2021
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Her ne kadar 6723 sayılı Kanun ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca, bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden önce ilk derece mahkemelerinden verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'un 305 ile 326. maddelerindeki temyiz hükümlerinin uygulanması gerektiği, anılan Kanunun 310. maddesi uyarınca bir haftalık temyiz süresinin geçerli olduğu anlaşılmakta ise de,
05.08.2017 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve bölge adliye mahkemelerinin kararlarına karşı yedi (7) gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş (15) gün olarak değiştirildiği, 5271 sayılı CMK’ya eklenen geçici 1. madde hükmüne göre de, 05.08.2017 ve sonrasında verilen (ilk derece ve istinaf ayırımı yapılmaksızın bütün) kararlar hakkında yeni temyiz sürelerinin uygulanması gerektiğinin belirtildiği, ceza muhakemesinde “Derhal Yürürlük İlkesi” nin geçerli olduğu, bu ilke uyarınca değişiklik aleyhe olsa bile yürürlüğe girdiği günden itibaren bütün vakıalarda uygulanması gerektiği, kaldı ki değişikliğin sanık lehine bir değişiklik olduğu, esasen yürürlükten kaldırılmakla birlikte 5320 sayılı Kanunun’un 8. maddesi dolayısıyla bir kısım kararlar yönünden yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesi hükmünün bu değişiklikler karşısında “zımnen ilga” edildiğinin kabul edilmesi gerektiği düşüncelerinden hareketle temyiz süresinin on beş (15) gün olduğu belirlendiği,
Nihayet, tereddütleri ortadan kaldırmak amacıyla 7035 sayılı Kanun'a eklenen geçici birinci maddesiyle; 5271 sayılı CMK'nın 291. maddesinde yapılan değişiklikler “bu Kanunun (7035) yürürlüğe girdiği tarihte ve sonrasında verilen kararlar hakkında uygulanır” denilmek suretiyle doğrudan ya da istinaf sonrası ayrımı yapmaksızın bütün kararların yeni temyiz süresine, yani on beş (15) günlük temyiz süresine tabi olduğu açıkça vurgulanması gözetildiğinde sanığa hükmün 10.12.2020 tarihinde segbis vasıtası ile tefhim edildiği ve sanığın kararı belirtilen 15 günlük yasal süre içerisinde temyiz etmediğinin anlaşılması karşısında, dosya içeriğine ve gerekçeye göre, sanık ...’ün temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan 15.11.2021 tarih ve 2020/90 E, 2020/277 K sayılı temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 10/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.