Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte terör örgütü adına suç işlemek - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/2694 Esas 2015/3966 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi         2015/2694 E.  ,  2015/3966 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte terör
örgütü adına suç işlemek, görevi yaptırmamak için
direnme
Hüküm : -TCK"nın 314/3 ve 220/6. maddeleri delaletiyle 314/2,
3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 220/6, 62 maddeleri
uyarınca mahkumiyet
-2911 sayılı Kanunun 32/2 maddesi delaletiyle
TCK"nın 265/1-3, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 62,
52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın örgüt adına işlediği görevi yaptırmamak için direnme suçunun hükümden önce yürürlüğe giren 6459 sayılı Kanunun 8. maddesi ile 3713 sayılı Kanunun 7. maddesine eklenen 4. fıkra kapsamında sayılan suçlardan olmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
I-) Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte adına suç işleme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan temel ceza tayin edildikten sonra öncelikle TCK"nın 220/6. maddesindeki indirim uygulandıktan sonra 3713 sayılı Kanunun 5. maddesindeki artırımın uygulanması gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması sonuca etkili görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-) Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçunu TCK"nın 6. maddesine göre silahtan sayılan taş atmak suretiyle işlediği halde TCK"nın 265/4. maddesi uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz istemi bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikle TCK"nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı CGTİK"nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, sanık hakkında kurulan hükümde infazda TCK"nın 52/4. maddesine göre yetkiyi kısıtlayacak şekilde seçenek yaptırım olan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün C-8. paragraflarındaki “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğine” dair kısmın çıkarılmak suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.