Tefecilik - 213 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/1839 Esas 2015/3774 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme Kararı: Sanık, tefecilik ve Vergi Usul Kanununa muhalefet suçlarından yargılanmıştır. Aklama suçu bakımından beraat etmiştir. Ancak, tefecilik ve Vergi Usul Kanununa muhalefet suçları bakımından mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, kararın bozulması gerektiği gerekçesiyle temyiz itirazları kabul edilmiştir. İlk olarak, aklama suçu bakımından verilen beraat kararı onanmıştır. Ancak, tefecilik ve Vergi Usul Kanunu suçları bakımından kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 241/1, 62, 52, 51/1, 51/3. maddeleri (Tefecilik suçu için)
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu 359/b-2 (Vergi Usul Kanununa muhalefet suçu için)
- TCK'nın 43/1. maddesi (Suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda kazanç elde etmek amacıyla birden fazla kişiye ödünç para verenler için)
- 5728 sayılı Kanunun 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu 359. maddesi (Vergi Usul Kanunu suçu için)
- CMK'nın 231. maddesi (Kamu zararının giderilmesi durumunda hüküm indirimi sağlanması için)

16. Ceza Dairesi         2015/1839 E.  ,  2015/3774 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik, 213 sayılı Kanuna muhalefet, Suçtan
kaynaklanan mal varlığı değerlerini aklama
Hüküm : a) Tefecilik suçu bakımından;
TCK"nın 241/1, 62, 52, 51/1, 51/3. maddeleri gereğince
mahkumiyet-erteleme
b) 213 sayılı Kanuna muhalefet suçu bakımından;
213 sayılı Vergi Usul Kanunun 359/b-2, TCK"nın
62, 51/1, 51/3 maddeleri gereğince
mahkumiyet-erteleme
c) Suçtan kaynaklanan mal varlığı değerlerini aklama
suçu bakımından; Beraat
Temyiz edenler : Sanık müdafii ve katılan vekili

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Suçtan kaynaklanan mal varlığı değerlerini aklama suçundan verilen hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraate ilişkin hükmün ONANMASINA,
2)Tefecilik ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet suçlarından verilen hükümlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda kazanç elde etmek amacıyla birden fazla kişiye ödünç para verdiği anlaşılan ve yine birden fazla sahte belge düzenlediği kabul edilen sanık hakkında her iki suç bakımından TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)Suç tarihi itibariyle, 5728 sayılı Kanunun 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunun 359. maddesinin 2-b fıkrasında öngörülen hapis cezasının alt sınırının 3 yıldan az olamayacağı gözetilmeden eksik ceza tayini,
c)Sanık müdafiinin kamu zararının giderildiğini belirtmesi karşısında, bu husus araştırılmaksızın, tefecilik ve Vergi Usul Kanuna muhalefet suçları bakımından kamu zararının giderilmediği gerekçe gösterilerek CMK"nın 231. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 23.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.