Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/3251 Esas 2022/16635 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçundan ise 3.000 TL adli para cezası verilmiştir. Adli para cezası, kanun maddesi gereği temyiz edilememektedir. Ancak, diğer suçlara ilişkin hükümler temyiz incelenmesine tabidir. Mahkeme, Anayasa Mahkemesi'nin kararını dikkate alarak hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğine karar vermiştir. Bu nedenle, sanığa verilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceği ihtar edilmiştir ve bu husus infaz aşamasında dikkate alınacaktır. Sanık vasisinin temyiz istemleri reddedilmiş ve mahkumiyet hükümleri onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli kararı (2014/140 esas, 2015/85 sayılı karar)
- 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ve değişik 106/3. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezası ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 04.10.2018 tarih, 2015/8-656 Esas ve 2018/404 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere; 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma tedbirine de karar verilebileceği gözetilerek, sanık hakkında kurulan hükümde infaz yetkisini de kısıtlar şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmiş olması infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık vasisinin (eşinin) temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 30/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.