Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21207 Esas 2022/17009 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/21207
Karar No: 2022/17009
Karar Tarihi: 06.12.2022

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21207 Esas 2022/17009 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin 2021/21207 E. ve 2022/17009 K. kararında, sanıkların iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve nitelikli hırsızlık suçlarından suçlu bulundukları belirtilmektedir. İlk suça yönelik istinaf başvurularının cezaların miktarları ve türü göz önünde bulundurularak reddedilmesine, ikinci suça yönelik ise sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden sürdürülen yargılamanın savunma haklarını kısıtlaması nedeniyle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Bu kararda, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 288, 294 ve 301. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143, 5271 sayılı CMK'nın 150/3, 188/1, 289/1-e ve 302/2, 304/2-a maddeleri de yer almaktadır.
6. Ceza Dairesi         2021/21207 E.  ,  2022/17009 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Nitelikli hırsızlık
    HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    I-Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
    Hükmolunan cezaların miktarları ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, sanıkların temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
    II-Sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
    5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
    28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanıkların savunma haklarının kısıtlanması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 2.Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 06.12.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Hemen Ara