Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/13165 Esas 2022/17456 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından nitelikli hırsızlık suçundan verilen hüküm, istinaf başvurusunun esastan reddedilmesiyle onaylandı. Ancak, sanığın temyizinde herhangi bir sebep ileri sürmediği halde, savunma hakkının sınırlandırılması nedeniyle kararın bozulması gerektiği kararı verildi. Bu karara itiraz eden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, sanığın temyiz talebinin CMK'nın 298. maddesi uyarınca reddedilmesi gerektiği yönünde talepte bulundu, ancak itiraz reddedildi ve dosya Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderildi. Kanun maddeleri olarak; CMK'nın 288. maddesi, temyizin hukuka aykırılık nedenine dayandığını belirtmesini gerektirir, CMK'nın 294. maddesi ise temyiz sebebinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olması gerektiğini belirtir. Ayrıca, sanığın savunma hakkının sınırlandırılması nedeniyle kararın bozulduğu kararında 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, CMK’nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği ve ayrıca savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle CMK'nın 188/1. ve 289/1-h maddelerine aykırı davranıldığı belirtildi.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
SUÇ :Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM :İstinaf başvurusunun esastan reddi


... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi'nin 22/02/2017 tarih ve 2017/67 Esas 2017/338 Karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 26/10/2022 tarih ve 2021/17178 esas, 2022/14621 karar sayılı ilamı ile; “5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin "Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine 'dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır." ve aynı Kanunun 294. maddesinin ise; "Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir." şeklinde düzenlendiği gözetilerek; sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep ileri sürülmemesine rağmen, dosyada tespit olunan ve 5271 sayılı CMK’nın 289/l.h maddesinde düzenlenen savunma hakkının sınırlandırılması hususu, kesin hukuka aykırılık sebebi kabul edilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1. ve 289/1-h maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,” nedeniyle kararın bozulmasına karar verildiği, bu karara karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 17/11/2022 tarih ve 2-2017/19565 sayılı yazısı ile bozma kararının kaldırılarak, 5271 sayılı CMK’nın 294. maddesinde düzenlenen “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme gözetilerek sanığın temyiz dilekçesinde her hangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında sanığın temyiz talebinin 5271 Sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi yönünde itiraz talebinde bulunulması üzerine, dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Dairemizin anılan kararında usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmaması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/11/2022 tarih ve 2-2017/19565 sayılı itirazı yerinde görülmemiş olduğundan itirazın REDDİ ile 5271 sayılı CMK’nın 308/2. maddesi uyarınca Dairemizin 26/10/2022 tarih ve 2021/17178 Esas, 2022/14621 Karar sayılı ilamı ile ilgili itirazı incelemek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 13/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.