Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Mala zarar verme
Hüküm : TCK"nın 152/1-a, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 35/2, 62, 53/1, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda;
Hükmedilen cezanın süresine göre koşulları bulunmadığından sanık müdafinin duruşmalı inceleme isteminin CMUK"nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE,
A- Sanık hakkında silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçundan kurulan 24.02.2011 tarihli ilk hükmün Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 26.09.2011 tarih, 2011/9405 Esas - 2011/27247 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilerek kesinleştiği anlaşılmakla, sanık müdafinin anılan suçtan kurulan ilk hükme yönelik temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B- Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Sanığın örgüt adına işlediği mala zarar verme suçunun hükümden sonra yürürlüğe giren 6459 sayılı Kanunun 8. maddesi ile 3713 sayılı Kanunun 7. maddesine eklenen 4. fıkra kapsamında sayılan suçlardan olmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 65. maddesi ile mala zarar verme suçunu düzenleyen TCK"nın 152/1. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı "altı" yıldan "dört" yıla indirilmiş ise de; sanıklar hakkında anılan suç nedeniyle alt sınırdan temel ceza tayin edilmiş olması karşısında bu husus sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak;
1- Tayin olunan hapis cezasından TCK"nın 62. maddesi ile indirim yapılırken ""11 ay 7 gün"" yerine hesap hatası sonucu ""10 ay 28 gün"" olarak eksik ceza tayini,
2- Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi, Kanuna aykırı,
3- Hükümden sonra yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 105/2-b maddesiyle 3713 sayılı Kanunun 13. maddesinin yürürlükten kaldırılmış olması nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı, katılan vekili ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 07.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.