İftira - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/15 Esas 2015/102 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
16. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15
Karar No: 2015/102
Karar Tarihi: 16.03.2015

İftira - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/15 Esas 2015/102 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık iftira suçundan TCK'nın 267/1, 267/3, 62, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir. Ancak, kanuna aykırı bazı noktalar bulunmuştur. 5237 sayılı TCK'nın 53/l-(c) bendi gereğince mahkumiyet süresince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/l-a, b, d, e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerlidir ve bu noktanın göz ardı edildiği belirtilmiştir. Ayrıca, ertelenen para cezasının aynen infazına ilişkin yasal düzenleme bulunmadığı halde Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2006/36 Esas sayılı erteli para cezasına ilişkin hükmünün aynen infazına karar verilmesi de yanlıştır. Sanık hakkında ceza miktarına yönelik kazanılmış hakkın gözetilmesine ilişkin bölümde uygulanan kanun maddesinin kararda belirtilmemesi de bir hatadır. Bu nedenlerle hüküm bozulmuş ve düzeltilmesi için TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm ile Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2006/36 Esas sayılı dosyasından verilen cezanın aynen infazına ilişkin ihbara dair bölümün hüküm fıkralarından çıkarılması gerekmektedir. Kanun maddelerinin detaylı açıklamaları için TCK'nın 267/1, 267/3, 62, 53/1-2-3, 51 ve 53/l-(c) bendleri yer almaktadır.
16. Ceza Dairesi         2015/15 E.  ,  2015/102 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : İftira
    Hüküm : TCK"nın 267/1, 267/3, 62, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer itirazlarının reddine, ancak;

    1- 5237 sayılı TCK"nın 53/l-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/l-a, b, d, e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,

    2- 5237 sayılı TCK"nın 51. maddesinde erteli para cezasının aynen infazına ilişkin yasal düzenleme bulunmadığı halde, Sulh Ceza Mahkemesinin 2006/36 Esas sayılı erteli para cezasına ilişkin hükmünün aynen infazına karar verilmesi için mahkemesine ihbarda bulunulmasına hükmedilmesi,

    3- Aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle sanık hakkında ceza miktarına yönelik kazanılmış hakkın gözetilmesine ilişkin bölümde uygulanan kanun maddesinin karar yerinde gösterilmemesi,

    Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA; bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunmakla; TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm ile Sulh Ceza Mahkemesinin 2006/36 Esas sayılı dosyasından verilen cezanın aynen infazına ilişkin ihbara dair bölümün hüküm fıkralarından çıkarılmasına, TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün yerine "Sanığın kasten işlediği suçtan dolayı mahkum olduğu hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a, b, d ve e bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya, (c) bendinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ifadesi ile hükmün 5. bendine"CMUK"nın 326/son. maddesi uyarınca” ibarelerinin eklenmeleri suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 16.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara