Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : Karar verilmesine yer olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan yargılanan sanıklar hakkında İstanbul (Kapatılan) 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.12.2010 tarihli karar ile suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçe gösterilerek beraat kararı verildiği, kararın o yer Cumhuriyet savcısınca esastan temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.07.2012 tarihli yazısı ile 6352 sayılı Kanun uyarınca sanıkların hukuki durumunun yeniden tayin ve takdirinde zorunluluk bulunduğu gerekçesiyle dosyanın mahkemesine iade edildiği ve İstanbul (Kapatılan) 13. Ağır Ceza Mahkemesince yeniden başlanılan yargılama neticesinde beraat kararı verilebilecek durumlarda başka bir karar verilemeyeceği, beraat kararının sanığın daha lehine olduğu ve yerel Cumhuriyet savcısının beraat kararını kanuna aykırı bularak temyiz talebinin bulunduğu, bu temyiz talebinin de ilgili Yargıtay Ceza Dairesi tarafından da değerlendirilmesi gerekçe gösterilerek sanıklar hakkında 06.12.2012 tarihinde karar verilmesine yer olmadığına kararı verildiği, kararın o yer Cumhuriyet savcısınca esastan ve 6352 sayılı Kanunun geçici 1/1.b maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiği gerekçesiyle temyiz edilmesi üzerine Dairemize gelen dosya incelenerek gereği düşünüldü:
sayılı Kanunun geçici 1. maddesi ile 31.12.2011 tarihine kadar basın ve yayın yoluyla ya da sair düşünce ve kanaat açıklama yöntemleriyle işlenmiş olup; temel şekli ile adli para cezası ya da üst sınırı 5 yıldan fazla olmayan hapis cezası gerektiren bir suçtan dolayı, soruşturma aşamasında kamu davası açılmasının, kovuşturma evresinde, kovuşturmanın, kesinleşmiş mahkumiyetlerde ise infazın, ertelenmesi imkanı getirilmiştir.
Kanunun geçici 2. maddesinde ise; "bu kanun kapsamında açılan ve temyiz aşamasında olan dosyalardan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığında olanların Başsavcılıkca, Daire de olanların ise ilgili dairece hükmü veren mahkemeye gönderileceği" hükme bağlanmıştır.
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.09.2012 tarih ve E. 2012/5-420 K. 2012/1771 sayılı içtihadında vurgulandığı üzere, 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrasının sadece karşılıksız yararlanmaya dönüşen hırsızlık suçlarını kapsadığı, diğer suçların esastan incelenmesine karar verilmesi gerektiği, aksi halde; davanın en az giderle ve mümkün olan suretle sonuçlandırma şeklinde ifade edilen Anayasal düzenlemeye ve Avrupa sözleşmesinde 6. maddede adil yargılama olarak ifade edilen davaların makul sürede sonuçlandırma ilkesine aykırı olacaktır.
Diğer taraftan somut olayda sanıklar hakkında atılı suçtan beraat hükmü kurulmuştur. Silahlı terör örgütüne yardım etme suçu 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası kapsamında değildir. Dosyanın temyiz incelemesi için ilgili daireye gönderilmemesi Anayasanın 36. maddesinde teminat altına alınan "mahkemeye erişim hakkı ve etkili karar hakkının" (Anayasa Mahkemesinin 20.03.2014 tarih ve 2013/500 sayılı kararı) ihlaline neden olacaktır. Kamu davasının ertelenmesine ilişkin karar, beraat kararına göre aleyhe olduğu nazara alındığında; iddia ile kabule göre sanıklar hakkında TCK"nın 314/3 ve 220/7. maddeleri yollaması ile TCK"nın 314/2. maddesi uyarınca açılan davanın beraat ile sonuçlanmış olması durumunda Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 6352 sayılı Kanun uyarınca dosyanın mahkemesine iadesi yerinde olmayıp, iade üzerine sanıklar hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan karar verilmesine yer olmadığına dair verilen karar, 5271 sayılı CMK"nın 223/1. maddesinde sayılan hüküm niteliğinde olmayıp, hukuki değerden yoksun olduğundan İstanbul (Kapatılan) 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.12.2010 tarih ve 2009/180 E. - 2010/304 K. sayılı beraat kararına yönelik işin esası hakkında yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraate ilişkin hükümlerin ONANMASINA, 17.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.