Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 267/1, 50/1-a, 52/2, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-) İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, somut olayda; katılanın sanığa yumruk attığını kabul ettiği ve bu nedenle ceza aldığını beyan etmesi, ayrıca katılan hakkında kamu görevlisine hakaret eylemi nedeniyle suçu işlemediğinden değil, yeterli delil elde edilemediğinden kamu adına kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmesi karşısında, sanığın iddialarının maddi vakıalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimseye suç atmak biçiminde olmayıp anayasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde bulunduğu tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, yasal unsurları itibariyle oluşmayan suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2-) Kabul ve uygulamaya göre de;
TCK’nın 50/3. maddesinin "uygulamada asıl mahkûmiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen adlî para cezası veya tedbirdir " hükmüne göre, fıkranın (a) bendinde belirtilen adli para cezasının, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırım, diğer bentlerinde belirtilenlerin ise tedbir niteliğinde olduğu, TCK 50/6. maddesinde seçenek tedbirlere uyulmaması halinde yapılacak uygulama düzenlemiş olup, infaz aşamasında seçenek yaptırım olan adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde ise anılan fıkraya göre değil 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca uygulama yapılacağı gözetilmeden infazı da kısıtlar biçimde TCK’nın 50/6. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 07.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.