Tebliğname No : 4 - 2011/280996
MAHKEMESİ : Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/07/2011
NUMARASI : 2011/140 Esas, 2011/373 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıkların leh ve aleyhindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve savunmaya itibar etmeme gerekçelerini karar yerinde ayrı ayrı gösteren, mahkemenin oluşa uygun, dosya kapsamı ile uyumlu takdir ve kanaati, olayın gerçekleşme şekli, sanığın o anki psikolojiyle bağırdım şeklindeki kaçamaklı savunması nazara alındığında mağdurların sanığa yönelik haksız eyleminin bulunmadığı gibi olaya sebebiyet verenin sanık olması, kollukça Polis Vazife ve Selahiyet Kanununun 16. maddesi kapsamında biber gazı ve zor kullanılması karşısında, kullanılan zor, sanık lehine haksız tahrik oluşturmayacağından, 07/02/2011 tarihli yazı içeriğine göre mağdurların görevli olmaları ve anılan Yasanın 12. maddesinde yer alan “Kanuni istisnalar saklı kalmak üzere, eğlence, oyun, içki ve benzeri amaçlı umuma açık ve açılması izne bağlı yerlerde onsekiz yaşından küçükler çalıştırılamaz. Polis bar, pavyon, gazino, meyhane gibi içkili yerler ile kıraathane ve oyun oynatılan benzeri yerlere yanlarında veli ve vasileri olsa bile onsekiz yaşını doldurmamış küçüklerin girmesini meneder.” şeklindeki hüküm nazara alındığında denetim için ihbarın gerekmemesi ve denetimin görev kapsamında olması nedeniyle ayrıca ihbara gerek bulunmadığı gibi polis fezlekesinde vaki ihbar üzerine görevli polislerce olaya müdahale edildiğinin anlaşılması karşısında, tebliğnamede bozma öneren düşüncelere iştirak edilmemiş, direnme suçunu birden fazla kamu görevlisine karşı işleyen sanık hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlete ait yargılama giderlerinin, 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Yasanın 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20 TL dahil) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, bu miktarın altındaki yargılama giderinin müteselsil sorumluluğun 5271 sayılı CMK"da bulunmadığı da gözetilmeden yazılı şekilde tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiin ve O yer C.Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle hükmün bu sebepden dolayı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak hüküm fıkrasında yer alan yargılama giderine ilişkin bölümün “Yargılama giderinin CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen cümlede öngörülen miktarın altında olması nedeniyle Devlet Hazinesine yüklenmesine,” biçiminde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.