Esas No: 2013/9722
Karar No: 2014/11782
Karar Tarihi: 27.11.2014
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/9722 Esas 2014/11782 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 5 - 2013/172841
MAHKEMESİ : Mersin 8. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/05/2010
NUMARASI : 2009/787 Esas, 2010/543 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 265. maddesinde "görevi yaptırmamak için direnme" başlığıyla "seçenekli hareketli" ve "amaçlı bir fiil" olarak düzenlenen ve görevin yapılmasını önleme maksadıyla kamu görevlisine karşı gelinmesi eylemleri cezalandırılan suç tipinde; hareketin icra vasıtalarının "cebir veya tehdit" şeklindeki icrai davranışlarla işlenebileceğinin öngörüldüğü ve belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağı göz önüne alındığında, görevlilerin elinden kaçmak şeklindeki pasif davranış haricinde, sanığın her hangi bir görevliye yönelik cebir ya da tehdit uyguladığına ilişkin hiç bir ifade ve tutanak bulunmadığı halde, sanığın kaçarken görevlileri iteklediği sonucuna nasıl varıldığı açıklanmaksızın ve direnme suçunda aranan cebir ve/veya tehdit unsurlarının ne şekilde gerçekleştiği kanıtlara dayalı olarak tartışılıp gösterilmeden, eksik soruşturma ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Atılı suçun birden fazla kişi ile birlikte olacak şekilde ve birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edildiği halde TCK"nın 265/3, 43/2. maddelerinin uygulanmaması,
Sanığın adli sicil kaydındaki hükmün TCK"nın 191. maddesine göre “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak” suçuna ilişkin olduğu ve 19/12/2006 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ve bu tedbirin gereklerine uyulması halinde açılmış olan davanın düşmesine karar verilecek olması karşısında, belirtilen hükümlülüğün, sanık hakkında CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yasal engel teşkil etmeyeceği nazara alınarak CMK"nın 231/6. maddesi uyarınca, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin tartışılmaması,
Sanık müdafiin lehe olan hükümlerin uygulanması yönündeki talebinin TCK"nın 50. maddesini de kapsadığı gözetilmeden bu hususta olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
Sanığın gözaltında geçirdiği 1 günlük sürenin TCK"nın 63. maddesi gereğince cezasından indirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen cümlede öngörülen miktarın altında olan yargılama giderinin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 27/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.