Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/5674 Esas 2014/8224 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5674
Karar No: 2014/8224
Karar Tarihi: 17.06.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/5674 Esas 2014/8224 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesi, müstehcen yayınların üretiminde çocukları kullanmak suçundan hükümlü olan bir kişinin cezasına, denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararı verdi. Ancak İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından, hükümlünün cezasının infazı sırasında sahtecilik suçundan soruşturma bulunduğu ve cezasının alt sınırının 1 yıldan fazla olduğu gerekçesiyle kapalı ceza infaz kurumuna iadesine dair karar alındı. Sonrasında Anayasa Mahkemesi, ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazı hakkında bazı maddelerin Anayasa'ya aykırı olduğuna karar verdi. Ancak mahkeme, bu kararın geriye yürümediğini ve hükümlünün cezasının infazına denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiğini belirtti. Kanun maddeleri: 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 105/A-7(b) ve (c) bentleri.
14. Ceza Dairesi         2014/5674 E.  ,  2014/8224 K.

    "İçtihat Metni"

    Müstehcen yayınların üretiminde çocukları kullanmak suçundan İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2009 tarihli ve 2008/719 Esas, 2009/144 sayılı Karar ile 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükümlü ..."ın cezasının İzmir İnfaz Hakimliğinin 19.04.2013 tarihli ve 2013/2532 Esas, 2013/2541 sayılı Kararına istinaden 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 105/A maddesinde yer alan denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesi sırasında, hükümlü hakkında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığınca Resmi belgede sahtecilik suçundan soruşturmanın bulunduğu ve bu suçun cezasının alt sınırının 1 yıldan fazla olduğu gerekçesiyle, 5275 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanunun 105/A-7(c) ve Denetimli Serbestlik Yönetmeliğinin 90/2-c maddeleri gereğince kapalı ceza infaz kurumuna iadesine dair İzmir 1. İnfaz Hakimliğinin 01.10.2013 tarihli ve 2013/2532 Esas, 2013/2541 sayılı Ek Kararını müteakip, 09.01.2014 tarihli ve 28877 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanuna, 05.04.2012 günlü, 6291 sayılı Kanunun 1. maddesiyle eklenen 105/A maddesinin (7) numaralı fıkrasının (b) ve (c) bentlerinin Anayasa"ya aykırı olduğundan Anayasa Mahkemesince iptal edildiği gerekçesi ile hükümlünün şartlı tahliye tarihine kadar denetimli serbestlik suretiyle infazının devamına dair İzmir 1. İnfaz Hakimliğinin 21.01.2014 tarihli ve 2013/2532 Esas, 2013/2541 sayılı ek-2 Kararına karşı İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.01.2014 tarihli ve 2014/93 Değişik İş sayılı Kararının:
    İnfaza ilişkin hususların kazanılmış hak oluşturmayacağı gözetilerek yapılan incelenmesinde;
    Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7/3. maddesinde yer alan "Hapis cezasının ertelenmesi, koşullu salıverilme ve tekerrürle ilgili olanlar hariç; infaz rejimine ilişkin hükümler, derhal uygulanır." hükmü karşısında 5275 sayılı Kanunun 105/A maddesinde yer alan düzenlemenin koşullu salıverilmeye ilişkin olmayıp belirli koşulları taşıyan hükümlülerin cezalarının koşullu salıverilme tarihlerine kadar kalan kısımlarının denetimli serbestlik tedbiri uygulanması suretiyle infazına ilişkin olduğu ve derhal uygulama ilkesinin geçerli
    olduğu, buna karşılık 09.01.2014 tarihli ve 28877 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 26.12.2013 tarihli ve 2013/133 Esas, 2013/169 sayılı Kararı ile 5275 sayılı Kanunun 105/A-7-b-c bentlerinin iptaline karar verilmesi ve 1982 Anayasasının 153. maddesi gereğince Anayasa Mahkemesi iptal kararlarının geriye yürümeyeceği kuralı da dikkate alındığında kararın verildiği tarihteki usul ve yasa hükümlerine uygun olan karara dayanak teşkil eden 5275 sayılı Kanunun 105/A-7-C bendindeki düzenlemenin sonradan Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesinin hükümlü lehine bir durum oluşturmadığı gözetilmeden yapılan itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 21.04.2014 gün ve 94660652-105-35-1651-2014/8071/27676 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
    Kanun yararına bozma isteyen ihbarname içeriğine konu uyuşmazlık infaza ilişkin olup infazı düzenleyen 5275 Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki özel kanunla ilgili incelemeyi yapma görevi de Yargıtay Yüksek 7. Ceza Dairesine ait bulunduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli Daireye gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Hemen Ara