Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/6462 Esas 2014/10700 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6462
Karar No: 2014/10700
Karar Tarihi: 10.11.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/6462 Esas 2014/10700 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi         2013/6462 E.  ,  2014/10700 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 4 - 2011/157802
    MAHKEMESİ : İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 27/12/2010
    NUMARASI : 2009/933 Esas, 2010/1042 Karar
    SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık Güllü hakkında kurulan hükme yönelik sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Olay tutanağı ve dosya kapsamına göre aynı olaya karışan ve soruşturma sırasında yaşlarının küçük olması nedeniyle haklarındaki ayrı bir tahkikat yürütülen Ş.. E.., S.. E.. ve C.. E.. ile ilgili soruşturmanın akıbeti araştırılıp kamu davası açılmış olması halinde aradaki hukuki ve fiili bağlantı nedeniyle her iki davanın birleştirilmesi, dava sonuçlanmış ise dosyanın veya kesinleşmiş gerekçeli karar örneğinin delil olarak dosya içine alınarak, direnme fiilinin birden fazla sanık tarafından işlenip işlenmediğinin tespiti ve sonucuna göre TCK"nın 265/3. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılması gerekirken eksik araştırma ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Tutanak tanıkları O..E.., H..D.., M..S.., M..C.., M..Y.., A.. Ç.. ile müşteki A.. Ö.."in alınan beyanlarında sanık Dönmez"in müştekilere direndiğine ilişkin bir anlatımlarının bulunmaması ve sanığın da savunmasında atılı suçlamayı kabul etmemesi karşısında, hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı ve atılı suçun cebir veya tehdit öğesinin ne şekilde oluştuğunun gerekçe ve kanıtları denetime olanak verecek şekilde karar yerinde gösterilmeden yazılı şekilde adı geçen sanığın da hükümlülüğüne karar verilmesi,
    Kabule göre de;
    Sanıklar hakkında TCK"nın 265/1-3. maddelerine göre tayin edilen cezaların aynı Yasanın 265/4. maddesi uyarınca 1/2 oranında arttırılması sırasında 1 yıl 12 ay yerine 2 yıl hapis cezalarına hükmedilmesi suretiyle fazla cezalar tayin edilmesi,
    Direnme suçunun birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği halde, 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesi uyarınca sanıkların cezalarında arttırım yapılmaması,
    Sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükmünün kanuni sonucu olarak TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanıkların sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakmaya hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri gereğince BOZULMASINA, 10/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara