Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/11032 Esas 2014/6981 Karar Sayılı İlamı

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/11032 Esas 2014/6981 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/11032
Karar No: 2014/6981
Karar Tarihi: 27.05.2014

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/11032 Esas 2014/6981 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Sanıkların cebir kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun bıraktığı suçlamasıyla Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılanıp mahkumiyet kararı verildi. Temyiz duruşmasında, 5237 sayılı TCK'nın 109/1 ve 109/2. maddeleri kademeli uygulanmış olmasının ceza miktarına etkisi olmadığından bozma nedeni yapılmadı. Mahkeme, delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak suçun unsurlarına uygun şekilde tavsif edildiği ve suçun işlendiği yönünde karar verdi. Karar oybirliğiyle onandı. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/1 maddesi, kısmen kuvvet kullanarak kişinin hürriyetini kısıtlamanın cezasını belirliyor. 109/2. madde ise cebir veya tehdit kullanarak kişinin hürriyetinden yoksun bırakmayı suç sayıyor.

14. Ceza Dairesi 2012/11032 E. , 2014/6981 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece oluşa uygun şekilde sanıkların eylemlerinin cebir kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu kabul edilmesine rağmen, önce 5237 sayılı TCK.nın 109/1 daha sonra 109/2. maddeleri tatbik olunmak suretiyle kademeli uygulama yapılması, ceza miktarı itibarıyla sonuca etkili olmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.