Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/7669 Esas 2022/316 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, köy muhtarı olan sanığın altyapı parası olarak topladığı 7.000 TL'yi harcamadığı ve kaydına geçirmediği için basit zimmet suçundan mahkumiyetine karar verdi ancak sanığın hileli davranışlarla gerçekleştirdiği eylemin nitelikli zimmet suçunu oluşturduğu gözetilmedi. Ayrıca, suçun değer azlığı sınırında kalması nedeniyle sanık hakkında TCK'nin 249. maddesinin uygulanması gerektiği düşünülmedi ve sanık hakkında cezasının infazından sonra yasaklanacak bir hak ve yetki kullanımı kararı da verilmedi. Bu nedenlerle, kanuna aykırı bulunan temyiz itirazları doğrultusunda kararın bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri: TCK'nin 249, 53/1-a ve 53/5. maddeleri.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinde ... köyü muhtarı olan sanığın köylülerden altyapı parası adı altında toplamış olduğu 7.000 TL'yi altyapı harcamasında kullanmadığı gibi kendisinden sonra seçilen muhtara da devretmeyerek basit zimmet suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ise de; sanığın topladığı paraları gelir olarak kaydetmemesine, makbuz düzenlememesine ve köy hesabına yatırmayıp kendi adına açtırdığı hesaba yatırmış olmasına nazaran, eylemin zimmetin açığa çıkmamasını sağlamaya yönelik hileli davranışlarla gerçekleştirildiğinden nitelikli zimmet suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi,
Sanığın zimmetine geçirdiği kabul edilen toplam 7.000 TL'nin, ekonomik koşullara ve Dairemiz uygulamalarına göre, değer azlığı sınırında kalması nedeniyle sanık hakkında TCK'nin 249. maddesinin uygulanması gerektiğinin nazara alınmaması,
Yüklenen suçu TCK'nin 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında, 53/5. maddesi uyarınca, ayrıca, cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 13/01/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.