Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/6658 Esas 2022/490 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit zimmet
HÜKÜM : Zincirleme şekilde basit zimmet suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Teknik araçlarla kayda alınmasına karar verilen 12/04/2012 tarihli celsenin tutunağa dönüştürülüp mahkeme başkanı veya hakim ile zabıt katibi tarafından imzalanması gerekirken bu usule uyulmayarak 5271 sayılı CMK'nin 219. maddesine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
Suç tarihlerinde Argavlı Köyü muhtarı ve Çiftçi Malları Koruma Başkanı olan sanığın, kır bekçisi ...’a maaş ödemesi yapılmadığı halde yapılmış gibi düzenlediği ve gider olarak kaydedilen toplam on altı adet masraf senedinden iki tanesinde parayı alan olarak bekçi imzasının bulunduğunun, anılan şahsın tüm aşamalardaki beyanlarında makbuzlarda belirtilen paraları kendisinin almadığını ve imzaların kendisine ait olmadığını bildirdiğinin, soruşturma aşamasında alınan kriminal raporda da bu imzaların Adnan’ın eli ürünü olmadığının tespit edildiğinin, böylece farklı tarihlerde Çiftçi Malları Koruma Başkanlığı parasını mal edindiğinin oluşa uygun biçimde kabulü karşısında; sanığın atılı suçu zimmetin açığa çıkmamasını sağlamaya yönelik hileli davranışlarla gerçekleştirdiği ve eylemlerinin zincirleme şekilde nitelikli zimmet suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde zincirleme basit zimmet suçundan hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini,
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanun'un 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması zorunluluğuna uyulmayarak, dosya içeriğine uygun olmayan gerekçelerle ve keza zincirleme suç hükümleri nedeniyle sanığa verilen temel cezadan TCK'nin 43. maddesi uyarınca hak ve nesafet hükümlerine uygun bir şekilde artırım yapılması gerekirken, belirtilen hükümlere ve 5237 sayılı TCK'nin 3/1. maddesindeki orantılılık ilkesine aykırı olarak sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılması ve zincirleme suç hükümlerinin tatbiki sırasında da gerekçe gösterilmeden 1/2 oranında artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak hükümden sonra yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
TCK'nin 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işlediği kabul edilen sanık hakkında, aynı Kanun’un 53/5. maddesi uyarınca, ayrıca, cezasının infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi sırasında, cezanın bir katından anlaşılması gerekenin cezanın kendisi olup hükmolunacak hak yoksunluğunun 8 yıl 9 ay'ı geçemeyeceği gözetilmeden, 9 yıl süreyle hak yoksunluğuna hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 18/01/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.