Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/3308 Esas 2022/2147 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, zincirleme nitelikli zimmet suçundan mahkum olan sanığın temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak, mahkeme eylem sayısı nazara alınarak yapılan ceza artırım oranının belirlenmesinde hata yapıldığına karar vermiştir. Ayrıca, TCK'nin 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında hükmolunan cezanın infazından sonra aynı suçu işlememesi için yasaklama kararı verilmesi gerektiği de vurgulanmıştır. Kararda, mahkumiyet hükmüne rağmen sanık müdafi ile katılanlar vekilleri için maktu vekalet ücreti belirlenmediği için bu hususunda da bir eksiklik olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri CMK'nin 260/1, 3628 sayılı Kanun'un 18, CMK'nin 237/2, TCK'nin 43, 3, 61, 53/1, 53/5 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddeleridir.

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇTAN ZARAR GÖREN : Hazine
SUÇ : Zincirleme nitelikli zimmet (iki kez), nitelikli zimmet (beş kez)
HÜKÜM : Eylemlerin zincirleme nitelikli zimmet suçunu oluşturduğu kabulüyle mahkumiyet (bir kez)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK'nin 260/1. maddesine göre zimmet suçundan açılan kamu davasında katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması karşısında, 3628 sayılı Kanun'un 18. maddesindeki "...Hazine avukatının yazılı başvuruda bulunması halinde ..., başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazanır" düzenlemesinin verdiği yetkiye ve CMK'nin 237/2. maddesine dayanılarak Hazinenin sanık hakkında açılan kamu davasına katılan olarak KABULÜNE, incelemenin; katılan Hazine vekili ile sanık müdafin sanık hakkındaki mahkumiyet hükmüne, katılan Avrupa Yakası PTT Başmüdürlüğü vekilinin ise vekalet ücretine hasren vaki temyiz itirazlarıyla SINIRLI OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre tebliğnamedeki eksik inceleme nedeniyle bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği gibi yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının da reddine,
Ancak;
Eylem sayısı nazara alınarak TCK’nin 43. maddesine göre yapılacak artırım oranının hak, nesafet ve cezanın bireyselleştirilmesi ölçütlerine uygun bir şekilde aynı Kanun’un 3 ve 61. maddeleri uyarınca alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin eksik ceza tayin edilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK'nin 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yüklenen suçu TCK'nin 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında, 53/5. maddesi uyarınca, ayrıca, cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin nazara alınmaması,
Mahkumiyet hükmü kurulmasına rağmen kamu davasında kendisini vekille temsil ettiren katılan Avrupa Yakası PTT Başmüdürlüğü lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafi ile katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 22/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.