Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/8749 Esas 2022/6673 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan bir sanığın mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanık hakkında daha önce verilen bir kararın da dikkate alınması gerektiği fakat bu konuda eksik bir araştırma yapıldığına ve sanık hakkında yeniden değerlendirme yapılması gerektiğine karar verildi. Ayrıca, sanığın cezası tarafından ödenmesi gereken para cezasının taksitlendirilmesinde belirsizliğe neden olunduğu için bu konuda düzeltme yapılması gerektiği belirtildi. Kararda, suç tarihinin kanuna göre hukuki kesinti durumunun dikkate alınması gerektiği ve 5237 sayılı TCK'nin 43. maddesi uyarınca artırım yapıldıktan sonra varsa kesinleşen davalarda verilen cezaların bu cezadan mahsup edilmesi gerektiği de vurgulandı. Ayrıca, sanığın hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle suçu işlediği kabul edildiği için TCK'nin 53/1-a maddesi uyarınca cezasının infazından sonra yasaklanması gerektiği ve bu konunun göz önünde bulundurulmamasının eksiklik olduğu da belirtildi.
Kanun Maddeleri: TCK'nin 3/1, 43, 53/1, 53/5 ve 61/1.

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
UYAP sisteminde yapılan sorgulamada; Adilcevaz (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 16/07/2014 tarihli ve 2013/41 Esas, 2014/64 sayılı Kararı ile sanığın görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine söz konusu davanın Dairemizin 2021/9009 Esasında kayıtlı olduğu ve 16/05/2013 tarihli iddianame içeriğine göre de suç tarihinin 28/04/2010 olması karşısında, bu davanın suç ve iddianame tarihlerine göre hukuki kesinti durumu da dikkate alınıp, derdest olan davaların birleştirilmesi, suçun sübutu ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin tespiti halinde, TCK'nin 3/1 ve 61/1. maddeleri de göz önünde bulundurularak, sanığa verilecek cezada 5237 sayılı TCK'nin 43. maddesi uyarınca artırım yapıldıktan sonra varsa kesinleşen davalarda verilen cezaların bu cezadan mahsup edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının Resmi Gazete'nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı nüshasında yayımlanmış olması nedeniyle TCK'nin 53/1. maddesiyle ilgili olarak sanık hakkında yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yüklenen suçu TCK'nin 53/1-a madde-fıkra-bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında, 53/5. maddesi uyarınca, ayrıca, cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin nazara alınmaması,
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında taksit aralığı belirtilmeyerek infazda tereddüde neden olunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA 13/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.