Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/410 Esas 2022/7920 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçundan kamu davası açılmıştır. Ancak, mütalaanın dava şartı olduğu ve sanık hakkında verilmiş bir mütalaa bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, vergi dairesine başvurulup cevap alındıktan sonra dava düşmeliydi. Ancak, mahkeme yargılamaya devam ederek sanığı suçlu bulmuştur. Sonrasında, Kanun'da yapılan değişikliklere ve uygulama hatalarına dikkat çekilerek kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddelerinin detaylarına ve açıklamalarına ise yazının sonunda yer verilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura kullanma, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

1) Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 24.03.2014 tarihli, 2014/6203 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kamu davası açılmış ise de; 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi uyarınca kovuşturma şartı olan mütalaanın 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin olduğu, atılı suç yönünden sanık hakkında verilmiş bir mütalaa bulunmadığı anlaşılmakla mahkeme tarafından öncelikle 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, verilmeyeceğinin anlaşılması durumunda dava şartı yokluğu nedeni ile davanın düşmesine karar verilmesi gerekeceği gözetilmeden, yargılamaya devamla sahte fatura düzenleme ve kullanma suçundan mahkumiyet kararı verilmesi suretiyle hükmün karıştırılması,
2)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.