Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2632 Esas 2022/7944 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasında, suç tarihinin belirlenmesi sonucunda zamanaşımı süresi geçirildiği anlaşıldığı için davanın düşmesine karar verildi. Ayrıca, sanığın diğer suçlaması olan defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçuyla ilgili olarak da zamanaşımı süresi geçirildiği tespit edilerek, sanık hakkındaki tüm suçlamaların zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Bu doğrultuda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımı ve 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımı kararına uygun davranıldı.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme; defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sahte fatura düzenleme suçu yönünden, Mart 2010 tarihinden sonra fatura düzendiğine dair dosya kapsamında delil bulunmadığından, suç tarihinin en aleyhe kabulle 31.03.2010 olduğu tespit edilerek; Reyhanlı Cumhuriyet Başsavcılığının 11.09.2013 tarih ve 2013/865 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçundan kamu davası açıldığı gözetilmeden, iddianame dışına çıkılarak sanığın sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırı ise de zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31.03.2010 olan suç tarihinden; sanığa yüklenen “defter, kayıt ve belgeleri gizleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 29.04.2014 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımları nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.