Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/9140 Esas 2022/6976 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, bir kişinin görevi kötüye kullanma suçuyla suçlanması ve 237 sayılı Taşıt Kanunu'na muhalefet suçu işlediği göz önünde bulundurularak mahkum edildiği belirtiliyor. Ancak, suçlamalar arasında zincirleme olarak icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçu da yer alıyor. Bu suçun zimmet suçunu oluşturabileceği ve üst dereceli bir mahkemenin yetkisinde olduğu belirtiliyor. Dolayısıyla, temyiz itirazları kabul edilerek hükümler bozuluyor ve 5235 sayılı Yasa'nın 12 ve 5271 sayılı CMK'nin 4/1. maddelerine göre görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtiliyor. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri, 5235 sayılı Yasa'nın 12 ve 5271 sayılı CMK'nin 4/1. maddeleri olarak belirtiliyor.

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme olarak icrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Eylemlerin bir kısmının zincirleme olarak icrai davranışla görevi kötüye kullanma, bir kısmının ise 237 sayılı Taşıt Kanunu'na muhalefet suçunu oluşturduğu kabulüyle bu suçlardan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İddianamede yer alan "Suç tarihlerinde ... İstasyonu Müdürü olan ...'in 2011 yılının Aralık ayında İl Özel İdaresine ait 5 adet 7 metre uzunluğundaki korige (kanalizasyon) borusunu Kurum çalışması şeklinde beyan ederek kendi tarlasında kullandığı ve 2008 yılında geçirdiği ameliyat sonrası 2 aylık istirahat raporu olmasına rağmen işleme koymayarak döner sermayeden ücret aldığı" şeklindeki isnatların sübutu halinde zimmet suçunu oluşturabileceği, bu suçtan dolayı yargılama yapma, delilleri değerlendirme ve suç vasfını belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu, diğer isnatların da birlikte değerlendirilmesi gerektiği nazara alınarak 5235 sayılı Yasa'nın 12 ve 5271 sayılı CMK'nin 4/1. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 16/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.