Esas No: 2016/7844
Karar No: 2016/5472
Karar Tarihi: 21.06.2016
Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/7844 Esas 2016/5472 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 23.03.2016 gün ve 94660652-105-42-401-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 19.04.2016 gün ve KYB.2016/135186 sayılı ihbarnamesi ile;
Resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından sanık ...’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 204/1, 158/1-d, 35/1, 62/1 (iki defa) ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis, 1 yıl 3 ay hapis ve 40,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... Ağır Ceza Mahkemesinin 01/12/2015 tarihli ve 2015/254 Esas, 2015/399 sayılı kararına karşı sanık müdafii tarafından yapılan itirazın kabulüne ve dosyanın mahkemesine gönderilmesine ilişkin ... Ağır Ceza Mahkemesinin 23/12/2015 tarihli ve 2015/1028 Değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre, her ne kadar sanığın bizzat kendisine hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul edip etmediği sorulmadan karar verildiği gerekçesiyle itiraz kabul edilmiş ise de, sanık müdafisi olarak duruşmalarda hazır bulunan Avukat ... ’in sanığın da bulunduğu 21/10/2015 tarihli duruşmada hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul ettiğini beyan ettiği, sanığın bu beyana karşı çıkmadığı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/6-c maddesinde “Sanığın kabul etmemesi hâlinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmez.” şeklinde düzenleme yer aldığı, somut olayda ise sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul etmediğine dair bir irade beyanı olmadığı gibi, kaldı ki sanık müdafiinin itiraz dilekçesinde açıkça hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına bir itirazları olmadığını, yalnızca sanığın beraat etmesini talep ederek itiraz ettiklerini beyan ettiği cihetle, sanık müdafiinin beraat talebi ile ilgili değerlendirme yapılarak itiraz hakkında bir karar verilmesi yerine, itirazın dosya kapsamına aykırı olan yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, dosyaya daha önce Yüksek 23. Ceza Dairesince bakılarak 15.06.2015 gün ve 2015/1362 Esas, 2015/2555 sayılı bozma kararı verilmiş olmasına, Başkanlar Kurulu kararlarına ve Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesine göre kanun yararına bozma istemini inceleme görevinin Yüksek Yargıtay 23. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşılmakla, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli Daireye gönderilmesine, 21.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.