Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/6176 Esas 2022/8238 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 11. Ceza Dairesi'nin 2021/6176 ve 2022/8238 sayılı kararında, sanığın sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak kararda, sanığın son söz hakkının verilmediği ve daha önceki yıllarda işlenen suçlarla ilgili hüküm kurulurken yasaya aykırı davranıldığı tespit edilmiştir. Ayrıca, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup, bu Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrası hükümleri uyarınca, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinin zorunlu olduğu belirtilmiştir. Bu kapsamda, öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerekmektedir. 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Sonuç ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına karar verilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) Hükmün açıklandığı 04.05.2016 tarihli celsede hazır bulunan sanığa son söz hakkı verilmeyerek 5271 sayılı CMK'nin 216/3. maddesine aykırı davranılması,
2) Sanık hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından açılan kamu davasında; her takvim yılında işlenen sahte fatura kullanma suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, aynı takvim yılında farklı beyanname dönemlerinde işlenen sahte fatura kullanma suçlarının ise zincirleme suç oluşturduğu gözetilmeden, hangi takvim yılından hüküm kurulduğu da belirtilmeksizin sanık hakkında tek hüküm kurulması, yasaya aykırı,
3) Kabule göre de, hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, sonuç ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.