Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4040 Esas 2022/8166 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin kararı, sahte fatura kullanmaya yönelik bir suçlama üzerine verilmiştir. Ancak karardan önce 7394 sayılı Kanun ile birlikte Vergi Usul Kanunu'na geçici bir madde eklenmiş ve bu nedenle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de dikkate alınarak lehe Kanun'un öncelikli olarak tespit edilmesi ve uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda detaylı ve açıklayıcı bir şekilde 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde yapılacak değişiklikler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyaların bozma kararıyla değerlendirileceği belirtilmiştir. Karar, bu sebepten dolayı bozulmuştur. 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerindeki değişiklikler ve Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. madde hakkında bilgi verilmektedir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de kararda dikkate alınmaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.