Esas No: 2016/2458
Karar No: 2016/5431
Karar Tarihi: 21.06.2016
213 sayılı Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/2458 Esas 2016/5431 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, 2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemekle suçlanmış ancak suçlamaları kabul etmemiştir. Sanığın cezaevine girdiği dönemlerde de katılan kuruma matrahlı KDV beyannamelerinin sunulduğu anlaşılınca gerçeğin belirlenmesi için sanığın yetkilisi olduğu şirketin sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaları alıp kullanan kişi veya şirketlerin bulunması gerektiği belirtilmiştir. Bu kişilerin tanık olarak beyanları alınarak faturaları kim veya kimlerden aldıklarının sorulması, şirketin diğer ortağı olan kişinin olaya ilişkin beyanının alınması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, KDV beyanname asıllarının üzerlerinde bulunan yazı ve imzaların sanık ve şirketin diğer ortağı olan kişinin eli ürünü olup olmadığının bilirkişi incelemesi ile tespit edilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Mahkeme kararında, sanığın birden fazla sahte fatura düzenleme suçuna karşın 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesinin uygulanmaması sebebiyle eksik ceza tayin edildiği ve bu durumun yasaya aykırı olduğu belirtilmiştir. Sanık müdafinin temyiz itirazlarının yerinde görüldüğü için hüküm, bu sebep dolayısıyla BOZULMUŞTUR. Kararda geçen kanun maddeleri 213 sayılı Vergi Usul Kanunu, 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi şeklindedir.