Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/3333 Esas 2022/6515 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

BAFRA Ağır Ceza Mahkemesi, izinsiz kenevir ekme suçuyla davalı olan sanığın mahkumiyetine hükmetti. Mahkeme, yargılama sürecinin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı ve sanığın eyleminin kesin verilere dayandırıldığı gerekçesiyle diğer temyiz itirazlarını reddetti. Ancak mahkeme, sanığın evinin bahçesinde ele geçirilen 723 kök kenevirin kişisel kullanım için gerekli miktardan çok fazla olduğunu ve sanığın esrar elde etmek amacıyla kenevir ektiğini kabul etmedi. Mahkeme ayrıca TCK'nın 43. maddesinin uygulanması gerektiğini gözetmedi ve Anayasa Mahkemesinin kararı ve 7242 sayılı Kanun değişikliği nedeniyle sanığın durumunun yeniden belirlenmesi gerektiğini belirtti. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozuldu.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi kararı ile bazı hükümleri iptal edilen madde.
2313 sayılı Yasa, esrar elde etmek amacıyla kenevir ekimi yapanlara cezai yaptırımlar getiren yasadır.
TCK'nın 43. maddesi, kişisel kullanım için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak veya kullanmak suçunu düzenler.

Mahkeme : BAFRA Ağır Ceza Mahkemesi

Suç: İzinsiz kenevir ekme
Hüküm: Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı,  vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Olay tutanağı ve tüm dosya kapsamındaki diğer bilgi ve belgelere göre, sanığın evinin bahçesinde dikili olarak ele geçirilen farklı boylarda toplam 723 kök kenevirden olgunlaştıklarında elde edilecek esrarın, kişisel kullanımı için gerekli miktardan çok fazla olduğu, sanığın 2313 sayılı Yasanın 6545 sayılı Yasayla değişik 23. maddesinin 5. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen esrar elde etmek amacıyla kenevir ektiğinin kabulü gerekirken, aynı yasanın “23/5-2. cümle gereğince” denilerek hüküm kurulması,
2) Farklı ekim yerlerinde 10.04.2015 ve 26.05.2015 tarihlerinde düzenlenen tutanaklarda suça konu kenevirlerin ekiminin yapıldığı sabit olduğundan, TCK'nın 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Hükümden önce 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve hükümden sonra 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA,  18.05.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.