Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/9101 Esas 2022/9586 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın Kemalpaşa Belediyesinde muhasebe yetkilisi olarak çalıştığı sırada, belediye aleyhindeki bir icra takibinde alacaklı vekili olan avukata ahzu kabz yetkisi olmamasına rağmen ödeme yaptığı gerekçesiyle icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine karar verildi. Ancak mahkeme kararı temyiz edildi ve bu suçun objektif cezalandırma koşullarının oluşup oluşmadığının tartışılması çağrısında bulunuldu. Ayrıca, sanık hakkında aynı Kanun'un hükümleri uyarınca yasaklama verilmemesi de eleştirildi ve karar bozuldu. Kanun maddeleri ise TCK'nın 257/1. maddeleri ve TCK'nın 53/1-a ve 53/5. maddeleri olarak belirtiliyor.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde Kemalpaşa Belediyesinde muhasebe yetkilisi olan sanığın, belediye aleyhinde yapılan icra takibinde alacaklı vekili konumunda olan ve vekaletnamesinde ahzu kabz yetkisi bulunmayan Avukat ... ...'e, ödeme emrinde gerçekleştirme görevlisi olarak imzası bulunması gereken tanık ...'ın imzası da bulunmadığı halde ödeme yapılmasına neden olduğu iddiası ile açılan kamu davasında, ahzu kabza yetkili olmayan avukata ödeme yapmak suretiyle icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçunu işlediğinin kabulü ile mahkumiyetine karar verilmiş ise de; eylemi sebebiyle 5237 sayılı TCK'nin 257/1. maddesinde düzenlenen görevi kötüye kullanma suçunun kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olma ya da kişilere haksız bir menfaat sağlama şeklindeki objektif cezalandırma koşullarının oluşup oluşmadığının denetime imkan verecek şekilde karar yerinde tartışılması suretiyle hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Yüklenen suçu TCK'nin 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında aynı Kanun'un 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasından yasaklanmasına karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 18/07/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.