MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında Mersin Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 01.09.2009 tarihli raporda olay tarihinde işlediği iddia olunan suçun anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişmiş olduğu bildirilmiş ise de, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35. maddesine göre algılama ve yönlendirme yeteneğinin bulunup bulunmadığını takdir yetkisinin mahkemeye ait olması, mahkemenin çocuğun bireysel özelliklerini ve sosyal çevresini gösteren sosyal inceleme raporu tanzim ettirmesi ve Malatya Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 08.12.2009 tarihli rapor ve bu rapor ile uyumlu Mersin Üniversitesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığı bünyesinde oluşturulan 28.05.2010 tarihli heyet raporunda sanığın TCK.nın 31/2. maddesi gereğince suçun anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmiş olmadığının bildirilmesi karşısında, küçüğün bu eylem yönünden sorumluluk yeteneğinin bulunmadığı sonuç ve kanaatine varılarak, yerel mahkemece küçük yaştaki suça sürüklenen çocuk hakkında "Ceza Verilmesine Yer Olmadığına" dair verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki Adli Tıp İhtisas Kurulundan rapor alınması yönündeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.