Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/6131 Esas 2022/9041 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, vergi usul kanununa aykırılık suçundan mahkum edilmiştir. Ayrıca sahte fatura düzenleme suçundan da mahkûm edilmiştir ve bu suçtan mahkûmiyet hükmü bozulmuştur. Sanık müdafisinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın temyiz edilemeyeceği, sadece itiraz edilebileceği belirtilmiştir. Yakın zamanda yayımlanan 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Sanığın sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet hükümleri bozulurken, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince bozulduğu belirtilmiştir. Kanunlarda bahsedilen maddeler ve detaylı açıklamalar şöyledir:
- 5560 sayılı Kanun
- 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi
- 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanık müdafinin temyizinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanık müdafisinin temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile merciinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
B) Sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanık müdafinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.